Antym VII

Antym VII
Άνθιμος Ζ΄
Angelos Tsatsos
Ἄγγελος Τσάτσος
Patriarcha Konstantynopola
Ilustracja
Kraj działania

Imperium Osmańskie

Data urodzenia

1827

Data śmierci

6 grudnia 1913

Miejsce pochówku ?↗
Patriarcha Konstantynopola
Okres sprawowania

1895–1897

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Patriarchat Konstantynopolitański

Śluby zakonne

do 1869

Diakonat

do 1869

Prezbiterat

do 1869

Nominacja biskupia

1869

Chirotonia biskupia

1869

Wybór patriarchy

20 stycznia 1895

Multimedia w Wikimedia Commons

Antym, imię świeckie Angelos Tsatsos (ur. 1827, zm. 6 grudnia 1913) – grecki biskup prawosławny, patriarcha Konstantynopola w latach 1895–1897.

Życiorys

Ukończył szkołę braci Zosimadesów w Janinie, a następnie kształcił się w szkole teologicznej Patriarchatu Konstantynopolitańskiego na Chalki, którą ukończył w 1861. Później kształcił się na Uniwersytecie Ateńskim. Po uzyskaniu dyplomu był nauczycielem w szkole w Janinie, którą sam ukończył[1]. W tym okresie napisał traktat O boskości Jezusa Chrystusa, stanowiący polemikę z książką Życie Jezusa, oraz zbiór kazań o tematyce związanej z Ewangelią św. Jana, wydany w 1892, jak również nigdy niewydaną drukiem pracę o Ojcach Kościoła; błędnie natomiast przypisuje mu się opublikowaną dwa lata później polemikę z encykliką Leona XIII, której autorami byli w rzeczywistości metropolita nikomedyjski Filoteusz oraz metropolita chariupolski German[1].

W 1869 otrzymał nominację na biskupa paramityjskiego. Został wyświęcony kolejno na kapłana i na biskupa. W 1877 przeniesiono go na katedrę enoską[1]. W 1889 został przeniesiony ponownie, tym razem do metropolii Anchialos, jednak odmówił przyjęcia urzędu i pozostał w Janinie. W 1893 powierzono mu katedrę koricką. Po roku został przeniesiony na katedrę Leros[1].

W 1895 został wybrany na patriarchę Konstantynopola. Szczególnie angażował się w druk ksiąg liturgicznych i poziom śpiewu cerkiewnego, wznowił również działalność prawosławnego bractwa „Miłujcie się” działającego w stolicy Turcji. Z jego inicjatywy wzniesiono również szereg nowych szkół prowadzonych przez Patriarchat, otwierano nowe monastery, przeznaczając dla każdej z tych instytucji fundusz pieniężny. Odbudował szkołę teologiczną na Chalki, która w 1894 poniosła poważne straty podczas trzęsienia ziemi[1].

Po dwóch latach sprawowania urzędu patriarchy Antym VII został zmuszony do odejścia z urzędu (30 stycznia 1897) i zamieszkał na wyspie Antigoni. Tam też zmarł[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f АНФИМ VII. www.pravenc.ru. [dostęp 2015-10-28].


  • p
  • d
  • e
Do 1204
W Nicei
1204–1261
1261–1453
Po 1453
  • Gennadiusz II Scholar (1453–1456, 1458, 1462–1463, 1464)
  • Izydor II Ksantopulos (1456–1457)
  • Sofroniusz I Syropulos (1463–1464)
  • Joazaf (1464, 1464–1466)
  • Marek II Ksylokarawes (1466)
  • Symeon I z Trapezuntu (1466, 1471–1474, 1481–1486)
  • Dionizy I (1466–1471, 1489–1491)
  • Rafał I (1475–1476)
  • Maksym III Manasses (1476–1481)
  • Nefon II (1486–1488, 1497–1498, 1502)
  • Maksym IV (1491–1497)
  • Joachim I (1498–1502, 1504)
  • Pachomiusz I (1503–1504, 1504–1513)
  • Teolept I (1513–1522)
  • Jeremiasz I (1522–1546)
  • Joannik I (1524–1525)
  • Dionizy II (1546–1555)
  • Joazaf II (1555–1556)
  • Metrofan III (1565–1572, 1579–1580)
  • Jeremiasz II Tranos (1572–1579, 1580–1584, 1587–1595)
  • Pachomiusz II (1584–1585)
  • Teolept II (1585–1586)
  • Mateusz II (1596, 1598–1602, 1603)
  • Gabriel I (1596)
  • Teofan I Karikes (1596–1597)
  • Melecjusz I Pegas (1597–1598, 1601)
  • Neofit II (1602–1603, 1607–1612)
  • Rafał II (1603–1607)
  • Tymoteusz II (1612–1620)
  • Cyryl I Lukaris (1612, 1620–1623, 1623–1635, 1637–1638)
  • Grzegorz IV z Amasei (1623)
  • Antym II (1623)
  • Cyryl II Kontares (1633, 1635–1636, 1638–1639)
  • Atanazy III Patelaros (1634)
  • Neofit III Nicejski (1636–1637)
  • Parteniusz I (1639–1644)
  • Parteniusz II (1644–1646, 1648–1651)
  • Joannik II (1646–1648, 1651–1656)
  • Cyryl III (1652, 1654)
  • Paisjusz I (1652–1655)
  • Parteniusz III (1656–1657)
  • Gabriel II (1657)
  • Parteniusz IV (1657–1662, 1665–1667, 1671, 1675–1676, 1684–1685)
  • Dionizy III (1662–1665)
  • Klemens (1667)
  • Metody III (1668–1671)
  • Dionizy IV Muzułmanin (1671–1673, 1676–1679, 1682–1684, 1686–1687, 1693–1694)
  • Gerazym II (1673–1674)
  • Atanazy IV (1679)
  • Jakub (1679–1682, 1685–1688)
  • Kallinik II (1688, 1689–1693, 1694–1702)
  • Neofit IV (1688)
  • Gabriel III (1702–1707)
  • Neofit V (1707)
  • Cyprian I (1707–1709, 1713–1714)
  • Atanazy V (1709–1711)
  • Cyryl IV (1711–1713)
  • Kosma III (1714–1716)
  • Jeremiasz III (1716–1726, 1732–1733)
  • Paisjusz II (1726–1732, 1740–1743, 1744–1748)
  • Serafim I (1733–1734)
  • Neofit VI (1734–1740, 1743–1744)
  • Cyryl V (1748–1751, 1752–1757)
  • Kallinik III (1757)
  • Serafim II (1757–1761)
  • Joannik III (1761–1763)
  • Samuel I Chaceres (1763–1768, 1773–1774)
  • Melecjusz II (1768–1769)
  • Teodozjusz I (1769–1773)
  • Sofroniusz II (1774–1780)
  • Gabriel IV (1780–1785)
  • Prokopiusz I (1785–1789)
  • Neofit VII (1789–1794, 1798–1801)
  • Gerazym III (1794–1797)
  • Grzegorz V (1797–1798, 1806–1808, 1818–1821)
  • Kallinik IV (1801–1806, 1808–1809)
  • Jeremiasz IV (1809–1813)
  • Cyryl VI (1813–1818)
  • Eugeniusz II (1821–1822)
  • Antym III (1822–1824)
  • Chryzant I (1824–1826)
  • Agatangel (1826–1830)
  • Konstancjusz I (1830–1834)
  • Konstancjusz II (1834–1835)
  • Grzegorz VI (1835–1840, 1867–1871)
  • Antym IV (1840–1841, 1848–1852)
  • Antym V (1841–1842)
  • German IV (1842–1845, 1852–1853)
  • Melecjusz III (1845)
  • Antym VI (1845–1848, 1853–1855, 1871–1873)
  • Cyryl VII (1855–1860)
  • Joachim II (1860–1863, 1873–1878)
  • Sofroniusz III (1863–1866)
  • Joachim III (1878–1884, 1901–1912)
  • Joachim IV (1884–1886)
  • Dionizy V (1887–1891)
  • Neofit VIII (1891–1894)
  • Antym VII (1895–1897)
  • Konstantyn V (1897–1901)
  • German V (1913–1918)
  • Melecjusz IV Metaksakis (1921–1923)
  • Grzegorz VII (1923–1924)
  • Konstantyn VI (1924–1925)
  • Bazyli III (1925–1929)
  • Focjusz II (1929–1935)
  • Beniamin (1936–1946)
  • Maksym V (1946–1948)
  • Atenagoras I (1948–1972)
  • Dymitr I (1972–1991)
  • Bartłomiej I (od 1991)