Charles de Bourbon-Vendôme
Kardynał diakon |
|
Kraj działania | Francja |
Data i miejsce urodzenia | 22 września/22 grudnia 1523 La Ferté-sous-Jouarre |
Data i miejsce śmierci | 9 maja 1590 Fontenay-le-Comte |
Miejsce pochówku | ?↗ |
Arcybiskup Rouen |
Okres sprawowania | 1550–1590 |
|
Wyznanie | katolicyzm |
Kościół | rzymskokatolicki |
Kreacja kardynalska | 9 stycznia 1548 Paweł III |
Kościół tytularny | San Sisto |
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Sukcesja apostolska
Data konsekracji | nieznana |
Konsekrator | nieznany |
Konsekrowani biskupi | Guillaume Ruzé | 24 sierpnia 1572 | Pierre de Villars | 29 czerwca 1575 | Louis de Guise | 13 marca 1580 | |
Karol de Bourbon-Vendôme, znany jako kardynał de Bourbon (ur. 22 września albo 22 grudnia 1523 w La Ferté-sous-Jouarre, zm. 9 maja 1590 w Fontenay-le-Comte) – francuski kardynał, kandydat Ligi Katolickiej do tronu francuskiego po śmierci Henryka III.
Życiorys
Urodził się 22 września albo 22 grudnia 1523 roku w La Ferté-sous-Jouarre, jako syn Karola IV de Bourbon-Vendôme i Françoise d'Alençon (jego braćmi byli m.in.: Antoni i Ludwik)[1]. W czasach kiedy był klerykiem w Meaux, został ojcem Nicolasa Poulaina[1]. 5 lipca 1540 roku został wybrany biskupem Nevers, a cztery lata później – Saintes[2]. W 1546 roku zrezygnował z tej pierwszej diecezji[2]. 9 stycznia 1548 roku został kreowany kardynałem diakonem i otrzymał diakonię San Sisto[2]. Dwa lata później zrezygnował z drugiej diecezji i został arcybiskupem Rouen[2]. Pełnił również funkcję administratora apostolskiego Carcassonne (1550–1553, 1565–1567) i Beauvais (1569–1575)[2]. W 1565 roku został legatem w Awinionie[1]. W 1588 roku, podczas zgromadzenia Stanów Generalnych, Henryk III nakazał aresztowanie kardynała, będąc przekonanym że przyłączył się do Ligi Katolickiej[1]. Po zabójstwie króla, Charles de Mayenne ogłosił Bourbon-Vendôme królem, który ma przyjąć imię Karol X[1]. Był to jedyny sposób by Lotaryńczycy mogli znaleźć własnego kandydata do tronu, gdyż kandydatura Henryka IV była wykluczona, z uwagi na jego wiarę protestancką[1]. 5 marca 1590 roku Parlament uznał kardynała za prawowitego króla Francji[1]. Liga Katolicka rozpoczęła bić monety z wizerunkiem nowego władcy, a niektórzy jej członkowie twierdzili, że należy zwrócić się o papieską dyspensę, by Bourbon-Vendôme mógł poślubić wdowę po hrabim Guise[1]. Kardynał cały czas przebywał w więzieniu i nie przychylał się do planów, jakie były wobec niego snute – dlatego też wysłał list do Henryka IV, uznając go za swojego króla[1]. Zmarł 9 maja 1590 roku w Fontenay-le-Comte[2]. Cztery lata po jego śmierci Parlament wydał kolejny wyrok, nakazujący wymazanie imienia Karola X ze wszystkich dokumentów[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j Charles de Bourbon-Vendôme. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-02-06]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Charles de Bourbon-Vendôme. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-02-06]. (ang.).
Biskupi | - ok. 250 (Nicaisius)
- Mellonius (260–311)
- Avitianus (311–325)
- Severus (325–341)
- Eusebius (341–366)
- Marcellinus (366–385)
- Piotr I (385–393)
- św. Wiktryk (393–417)
- Innocenty (417–426)
- Sylwester (426–442)
- Malsonus (442–451)
- Germanus (451–462)
- Crescent (462–488)
- Godardus (488–525)
- Fileul (533–542)
- Evodus (542–550)
- Prætextatus (550–589)
- Melancus (589–602)
- Hidulphus (602–631)
- Romanus (631–640)
- Audoen (641–689)
- Ansbert (689–693)
- Grippo (695–719)
- Roland (719–722)
- Hugo z Szampanii (722–730)
- Robert I (740–744)
|
---|
Arcybiskupi | - Grimo (744–748)
- Ragenfred (748–753)
- Remigiusz (753–762)
- Hugo II (762–769)
- Majnard (769–800)
- Gilbert (800–828)
- Ragnoard (828–836)
- Gombaud (836–849)
- Paweł (849–855)
- Ganelon (855–869)
- Adalard (869–872)
- Riculf (872–876)
- Jan I (876–889)
- Witton (889–910)
- Franco (911–919)
- Gonthard (919–942)
- Hugo III (942–989)
- Robert II (990–1037)
- Mauger (1037–1054)
- Maurille (1055–1067)
- Jan II (1067–1078)
- Wilhelm I Bonne-Âme (1078–1110)
- Godfryd Bretoński (1111–1128)
- Hugo IV (1129–1164)
- Rotrou (1165–1184)
- Walter de Coutances (1184–1208)
- Robert III Poulain (1208–1222)
- Thibaud d’Amiens (1222–1229)
- Maurycy (1231–1237)
- Piotr II de Colmieu (1237–1245)
- Eudes I Clement (1245–1247)
- Eudes II Rigaud, franciszkanin (1248–1275)
- Wilhelm II de Flavacourt (1276–1306)
- Bernard de Fargis (1306–1311)
- Gilles Asselin de Montaigu (1311–1319)
- Wilhelm III de Durfort (1319–1331)
- Piotr III Roger de Beaufort (1331–1338)
- Aimery Guenaud (1338–1342)
- Mikołaj I Roger (1342–1347)
- Jan III de Marigny (1347–1351)
- Piotr IV de la Forêt (1351–1356)
- Wilhelm IV de Flavacourt (1356–1369)
- Filip d'Alençon (1369–1375)
- Piotr V de la Montre (1375–1375)
- Wilhelm V de Lestranges (1375–1388)
- Wilhelm VI de Vienne (1389–1406)
- Ludwik I d’Harcourt (1406–1422)
- Jean de la Rochetaillée (1422–1431)
- Hugo V des Orges (1431–1436)
- Ludwik II Luksemburski (1436–1443)
- Raoul Roussel (1443–1452)
- Guillaume d’Estouteville (1453–1482)
|
---|
Arcybiskupi, prymasi Normandii od 1457 | |
---|
- ISNI: 0000000121300668
- VIAF: 42667013
- LCCN: nr94036741
- GND: 120334925
- BnF: 13521503h
- SUDOC: 102128707
- SBN: BVEV032354
- BNE: XX1777802
- NTA: 069397767
- PLWABN: 9811232263105606
- NUKAT: n2015000020
- J9U: 987007424939205171
- Treccani: carlo-cardinale-di-borbone
- SNL: Charles_de_Bourbon_-_kardinal_av_Bourbon
- Catalana: 0011304