Księstwo inowrocławskie

Księstwo inowrocławskie

1267–1364
Herb
Ustrój polityczny	monarchia
Stolica	Inowrocław
Data powstania	1267
Data likwidacji	1364
Władca	Kazimierz III Wielki
Język urzędowy	polski, łacina
Religia dominująca	katolicyzm
brak współrzędnych

Księstwo inowrocławskie – księstwo istniejące na ziemiach wokół miasta Inowrocław, istniejące w latach 1267–1364.

Księstwo powstało po śmierci Kazimierza I kujawskiego w 1267 roku, na skutek podziału księstwa kujawskiego pomiędzy Ziemomysła inowrocławskiego i Władysława I Łokietka.

Ostatnim samodzielnym księciem inowrocławskim był Przemysł inowrocławski, który od 1300 roku stał się lennikiem Wacława II, a od 1306 Władysława I Łokietka. W 1327 roku, w wyniku zamiany i rezygnacji z Inowrocławia, został on księciem sieradzkim, a księstwo inowrocławskie objął Łokietek. W latach 1332–1337 znajdowało się pod okupacją krzyżacką, po czym wróciło pod władzę Kazimierza III Wielkiego, który w 1364 roku przeprowadził inkorporację księstwa do Polski. Po jego śmierci znajdowało się jeszcze w rękach Kazimierza IV słupskiego i Władysława Opolczyka, by 1392 zostać ostatecznie włączonym do Polski.

Na terenie księstwo utworzone zostało następnie województwo inowrocławskie.

Książęta panujący w Inowrocławiu

• Ziemomysł inowrocławski (1267-1287)
• Leszek inowrocławski (1287-1320/24)
• Przemysł inowrocławski (1287-1314, 1320/24-1327)
• Władysław I Łokietek (1327-1333)
• Kazimierz III Wielki (1333-1370)
• Kazimierz IV słupski (1370-1377)
• Władysław Opolczyk (1378-1392)

Bibliografia

• Inowrocław perłą Kujaw. pbwsepolno.neostrada.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-26)].