Maria Wiłkomirska : Życiorys, Ordery i odznaczenia, Dyskografia, Przypisy Wikipedia, wolna encyklopedia

Maria Wiłkomirska

Data i miejsce urodzenia

3 kwietnia 1904
Moskwa

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

19 czerwca 1995
Warszawa

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

pianistka, pedagog

Zespoły

Trio Wiłkomirskich

Odznaczenia

Multimedia w Wikimedia Commons

Maria Wiłkomirska (ur. 21 marca^?/3 kwietnia 1904 w Moskwie, zm. 19 czerwca 1995 w Warszawie) – polska pianistka, solistka i kameralistka, wraz z braćmi Kazimierzem i Michałem (od 1945 z przyrodnią siostrą Wandą) członkini Tria Wiłkomirskich; jej przyrodnim bratem był również Józef Wiłkomirski^[1]. Była profesorem Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie i Łodzi.

Życiorys

Naukę gry na fortepianie rozpoczęła u swojego ojca – Alfreda Wiłkomirskiego. W latach 1914–1917 odbyła studia pianistyczne w Konserwatorium w Moskwie w klasie Bolesława Jaworskiego. W 1919 wraz z rodziną przeniosła się do Polski. W Warszawie uczęszczała na prywatne lekcje gry na fortepianie u Józefa Turczyńskiego, które trwały do 1921.

Jako sanitariuszka brała udział w Powstaniu Warszawskim^[2]^[3].

W latach 1945–1977 uczyła w PWSM w Łodzi i Warszawie. W 1956 otrzymała tytuł prof. nadzwyczajnego, a w 1967 prof. zwyczajnego. W latach 1964–1969 sprawowała funkcję kierownika II Katedry Fortepianu w PWSM w Warszawie^[4]. Wykształciła wielu pianistów. Do jej absolwentów należeli m.in. Jerzy Godziszewski, Zygmunt Krauze i Jerzy Marchwiński.

Koncertowała w Polsce i za granicą. Dokonała wielu nagrań radiowych i fonograficznych. Zasiadała w jury konkursów pianistycznych, m.in. Międzynarodowego Konkursu im. Fryderyka Chopina w Warszawie (1955, 1965), w Berlinie (1951) i w Bukareszcie (1967).

Zmarła w Warszawie. Pochowana na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 223-1-16)^[5].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1982)
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1959)
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (22 lipca 1952)^[6]
Srebrny Krzyż Zasługi (1939)
Medal 10-lecia Polski Ludowej (25 marca 1955)^[7]

Dyskografia

Fryderyk Chopin – Dzieła wszystkie – Sonata na fortepian i wiolonczelę g-moll op. 65 (Kazimierz Wiłkomirski – wiolonczela, Maria Wiłkomirska – fortepian), Sonata c-moll na fortepian op. 4 (Maria Wiłkomirska – fortepian), Polskie Nagrania „Muza” (SXL 0081)^[8]
Piotr Czajkowski – Trio na fortepian, skrzypce i wiolonczelę a-moll op. 50 (Trio Wiłkomirskich: Maria Wiłkomirska – fortepian, Wanda Wiłkomirska – skrzypce, Kazimierz Wiłkomirski – wiolonczela), Polskie Nagrania „Muza” (SXL 0811)^[9]
Ludwig van Beethoven – Trio fortepianowe B-dur op. 11, Supraphon

Przypisy

↑ ZofiaZ. Stopińska ZofiaZ., Wanda Wiłkomirska: "Miałam piękne życie" - część I [online], www.klasyka-podkarpacie.pl [dostęp 2024-02-28] .
↑ Dzieci Alfreda i Anieli. Archiwum Państwowe w Kaliszu. [dostęp 2017-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-03)].
↑ Maria Wiłkomirska Encyklopedia Medyków Powstania Warszawskiego
↑ Historia Katedry Fortepianu. Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina. [dostęp 2017-04-28].
↑ Cmentarz Stare Powązki: MICHAŁ BUCHARTOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2023-08-30] .
↑ M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
↑ M.P. z 1955 r. nr 104, poz. 1411 - Uchwała Rady Państwa z dnia 25 marca 1955 r. nr 0/431 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
↑ Maria Wiłkomirska. discogs.com (ang.)
↑ Wiłkomirski Trio. discogs.com (ang.)