Współkońcowość

W matematyce, zwłaszcza w teorii mnogości, współkońcowość cf ( κ ) . {\displaystyle \operatorname {cf} (\kappa ).} zbioru częściowo uporządkowanego κ {\displaystyle \kappa } to najmniejsza moc zbioru współkońcowego w κ . {\displaystyle \kappa .}

Notacja

Dla liczby porządkowej α {\displaystyle \alpha } przez O ( α ) {\displaystyle O(\alpha )} oznaczać będziemy wyznaczony przez nią odcinek początkowy, czyli zbiór mniejszych od α {\displaystyle \alpha } liczb porządkowych

O ( α ) = { λ Ord : λ < α } . {\displaystyle O(\alpha )=\{\lambda \in {\text{Ord}}:\lambda <\alpha \}.}

Definicja

Załóżmy, że κ {\displaystyle \kappa } jest nieskończoną liczbą kardynalną. Najmniejszą liczbę kardynalną λ {\displaystyle \lambda } taką, że κ {\displaystyle \kappa } jest sumą λ {\displaystyle \lambda } swoich podzbiorów, z których każdy jest mocy mniejszej niż κ , {\displaystyle \kappa ,} nazwiemy współczynnikiem współkońcowości liczby κ {\displaystyle \kappa } lub jej współkońcowością[1]. Współczynnik współkońcowości oznacza się cf ( κ ) . {\displaystyle \operatorname {cf} (\kappa ).} Wyrażoną w ten sposób zależność można opisać również następująco:

cf ( κ ) = min ( | A | : A P ( κ )   A A | A | < κ     A = κ ) . {\displaystyle \operatorname {cf} (\kappa )=\min \left(|{\mathcal {A}}|:{\mathcal {A}}\subset {\mathcal {P}}(\kappa )~\wedge \forall _{A\in {\mathcal {A}}}|A|<\kappa ~\wedge ~\bigcup {\mathcal {A}}=\kappa \right).}

Liczby kardynalne κ , {\displaystyle \kappa ,} dla których cf ( κ ) = κ {\displaystyle \operatorname {cf} (\kappa )=\kappa } nazywamy regularnymi. Pozostałe liczby kardynalne są singularne.

Charakteryzacja

Załóżmy, że κ {\displaystyle \kappa } jest nieskończoną liczbą kardynalną. Powiemy, że zbiór X O ( κ ) {\displaystyle X\subset O(\kappa )} jest ograniczony w κ , {\displaystyle \kappa ,} jeśli istnieje liczba porządkowa α < κ {\displaystyle \alpha <\kappa } taka, że X O ( α ) . {\displaystyle X\subset O(\alpha ).} W przeciwnym razie powiemy, że zbiór X {\displaystyle X} jest współkońcowy w κ . {\displaystyle \kappa .} Współkońcowość liczby kardynalnej równa jest mocy najmniejszego zbioru współkońcowego w κ . {\displaystyle \kappa .}

Przykłady

Oczywistym przykładem regularnej liczby kardynalnej jest 0 . {\displaystyle \aleph _{0}.}

Każdy następnik kardynalny jest liczbą regularną.

Dla każdej liczby porządkowej α {\displaystyle \alpha } zachodzi następująca zależność:

cf ( α ) = { α dla  α = β + 1 cf ( α ) dla  α  granicznych {\displaystyle \operatorname {cf} (\aleph _{\alpha })={\begin{cases}\aleph _{\alpha }&{\text{dla }}\alpha =\beta +1\\\operatorname {cf} (\alpha )&{\text{dla }}\alpha {\text{ granicznych}}\end{cases}}}

Przypisy

  1. PiotrP. Zakrzewski PiotrP., WojciechW. Guzicki WojciechW., Wykłady ze wstępu do matematyki. Wprowadzenie do teorii mnogości [online], 27 października 2004 .